In maart 2012 gooide het Soedanese leger een bom af boven het veld waar de 14-jarige Daniel Omar net bezig was om voor de koeien van zijn familie te zorgen. Daniel hoorde het geluid van de vallende bom en rende naar een boom. De boom beschermde wel zijn lichaam, maar niet zijn handen. Die raakte hij kwijt.
In het ziekenhuis werd Daniel geopereerd. Hij hield twee stompjes over die goed genazen. "Zonder handen kan ik niets", vertelde hij aan Time, dat een verhaal schreef over de Amerikaanse arts die hem had geopereerd. “Ik ga het mijn familie zo moeilijk maken.” Hij was liever dood geweest, vertelde hij.
Mick Ebeling, de baas en oprichter van Not Impossible Labs, las het artikel en besloot dat er wat moest gebeuren. Hij reisde af naar Soedan, gewapend met 3d-printers en plastic. Ebeling maakte een kunstarm voor Daniel. De prothese is lang niet zo geavanceerd als de protheses die we hier hebben, maar wel een stuk goedkoper (honderd dollar).
"Het gaat nooit om één persoon", aldus Ebeling. "Als we de plaatselijke bevolking kunnen leren om het zelf te doen, kan het project voortleven nadat wij zijn vertrokken." Dat is helaas geen overbodige luxe. Volgens Not Impossible Labs zijn er vijftigduizend mensen in Soedan bij wie ledematen geamputeerd zijn.
Bekijk onderstaande video waarin je kunt zien hoe Daniel voor het eerst in bijna twee jaar weer zelf kan eten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten