Galloway is intussen 33 en heeft 3 kinderen. In het fitness- en
gezondheidstijdschrift voor mannen praat hij over zijn "transformatie":
"Toen ik op een gegeven moment voor de spiegel stond, zag ik wat er overbleef van mij als man: een onverzorgd, futloos, bleek en met bier gevuld figuur. Ik was zo bezig met wat ik verloren had, dat ik niet zag wat ik wél nog kon doen. Dat spiegelbeeld betekende de ommekeer."
"Toen ik op een gegeven moment voor de spiegel stond, zag ik wat er overbleef van mij als man: een onverzorgd, futloos, bleek en met bier gevuld figuur. Ik was zo bezig met wat ik verloren had, dat ik niet zag wat ik wél nog kon doen. Dat spiegelbeeld betekende de ommekeer."
facebook.com
"Maar ik schaamde me zo toen ik de eerste keer de fitnesszaal
binnenstapte. Ik zocht een zaal die 24 uur per dag open was en ging dan
omstreeks 2 uur ’s nachts, wanneer niemand anders aanwezig was. Ik moest
dan ook van nul beginnen."
"Want hoe doe je een push-up met één arm? Ik moest creatieve oplossingen verzinnen, maar met vallen en opstaan lukte het me. Steeds opnieuw werd ik wel ergens door verrast. En het ging steeds beter, tot ik na 6 maanden merkte van: "Man, dat ziet er goed uit." Daarna ben ik dan beginnen joggen, eerst 5 km, dan steeds meer. Intussen heb ik 3 marathons gelopen."
"Als ik nu terugkijk, dan maakt die depressie van toen me bang. Dat wil ik nooit meer meemaken. Daarom doe ik nu ook zo gretig verder, omdat ik de tijd van toen niet meer wil meemaken. Mensen moeten meer zien dan mijn verwondingen."
"Natuurlijk zijn er nog moeilijke dagen. Maar ik wil daar niet bij stilstaan, want dat maakt alles nog erger. Ik weet dat dat dipje voorbij zal gaan en dat het weer beter zal gaan."
Bron: De Redactie
"Want hoe doe je een push-up met één arm? Ik moest creatieve oplossingen verzinnen, maar met vallen en opstaan lukte het me. Steeds opnieuw werd ik wel ergens door verrast. En het ging steeds beter, tot ik na 6 maanden merkte van: "Man, dat ziet er goed uit." Daarna ben ik dan beginnen joggen, eerst 5 km, dan steeds meer. Intussen heb ik 3 marathons gelopen."
"Als ik nu terugkijk, dan maakt die depressie van toen me bang. Dat wil ik nooit meer meemaken. Daarom doe ik nu ook zo gretig verder, omdat ik de tijd van toen niet meer wil meemaken. Mensen moeten meer zien dan mijn verwondingen."
"Natuurlijk zijn er nog moeilijke dagen. Maar ik wil daar niet bij stilstaan, want dat maakt alles nog erger. Ik weet dat dat dipje voorbij zal gaan en dat het weer beter zal gaan."
Bron: De Redactie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten